నీడయే చాలు

నీ చరణ కమలాల నీడయే చాలు ఎందుకోయీ స్వామి బృందావనాలు.

తామర

కొలనులో నిండిన తామరల అందాలను లోకం గమనించ గలదు కానీ, 
ఆ కొలనులో నిండి ఉన్న బురదనీటిని చూడలేదు

కార్తీకపౌర్ణిమ శుభాకాంక్షలు.

నమ్మకం

మనసు

వేకువ చిరునవ్వులు నాకోసం చిందించకున్నా
నిన్నటి కలలలోనే నువ్వింకా సంచరిస్తున్నావు
మనసు నిట్టూర్పు కన్నీళ్ళను ఒలుకుతోంది
నా గాయాలకు ఊతం నీవు నొప్పి నాది
అవసరానికి నేనని తెలుసుకున్నపుడు
నిలదీయలేని నిస్సహాయత నాదే కదా
ఓడిన ఆశయాలేవీ నీ సమక్షంలో సేదతీరలేదు
అవసరాలు అదృష్టం కష్టంగా సర్దుకున్నాయిగా
చీకటికీ చిరునవ్వుకీ మధ్య సవాలక్షసార్లు సంధి చేశాను
సహనం నాకు శిక్షగా విసుగు నా సొంతమైంది ఇప్పుడు

మనసే

నన్ను ఎవరో చూచిరి..కన్నె మనసే దోచిరి

చూపులోనే ఆపలేని మత్తుమందు జల్లిరి

భావనలు

వేదనా భావనలు నాలో లోలోన
ఏదో తెలియని ఆసరా కోసం 
తోడు నీడ కోసం వేలాడుతున్నాయి  
ఏదో నీడ ఆసరా కోసం వెతుకుతూ
అందుబాటులో లేని నీ కోసం పరితపిస్తూ 
ఆవేశంతో ఆవేదనకు లోబడి 
మదిని వ్యధలతో నింపుకుని
కంటనీరు ఇంకేలా రోధిస్తున్న హృదయం!  

మౌనం

నా ప్రణయం ప్రళయం నీవై
కట్టలు తెగిన కన్నీళ్ళు ప్రవహిస్తుంటే
ఓదార్చే ధైర్యం లేక ఒడిపోయాను
మది గోడలు మౌనసాక్షులైనాయి
మౌనంగా మరలిన నీమనసుని మరువలేక
జ్ఞాపకాలు గుండెల్లో చేరి గాయం చేస్తుంటే
నన్ను నేను ఓదార్చునేది ఎలా
గాయాలను పూడ్చేది ఎలా???

బాస..

నీవు రోజు నాతో కలిసి ఉండకపోవచ్చు
కాని నా ఉహల్లో ప్రతి క్షణం నాతోనే ఉంటావు
నాకు రాత్రి నిద్రలో కలగా తోడు ఉంటావు
నాకు చావైనా బ్రతుకైనా అన్నీ నీతోనే
స్వార్ధంలా కనిపించినా నా ప్రేమ నిజమైనది
నా స్వప్నం చెదరనీయకు నాకు దూరమవ్వకు
ప్రేమ ఒక అపోహ వేదన అని రుజువు చేయకు..

నీ సన్నిధి

నీ పలకరింపుకు పరవశించి
తనువు పరిమళం వెదజల్లె 
నీ సన్నిధి పులకరింపులో
క్షణాలన్నీ కరిగిపోయె మాటలతో
నీ పొందుకోసం సాగే నిరీక్షణలలో
గడియలు ఎన్నైనా సాగనీ ఆకాంక్షలో   
నీ చేరువలో పొందే ఆనందంలో
సాగిపోనీ జీవితాన్ని మధురానుభూతులలో

చలించ

నవ్వే సెలయేరుగా పారి
అందులో కమలమై కొలువుంటా
చూపే వెన్నెలను చేసి
ఆ వెన్నెల్లో వెలిగిపోతా
మనసు మహాసముద్రము అయితే 
అందులో సూక్ష్మబిందువునౌతా
కష్టనష్టాలు ఎన్ని ఎదురైనా 
చలించక నిలబడతా..

నేనొక కలగన్నాను...

కలగా నువ్వు నా కలలోకి రాగా 

నా నిద్ర నీలాకాశంలో కలై ఎగసింది  

అసంపూర్తి కలల్ని వదిలే యత్నంలో

నేనూ ఎగిరెగి పడి లేస్తున్నాను 

రంగుల రెక్కలు కట్టుకుని

ఆశగా ఆకాశంలో ఎగురుతుంటే

అనుకోకుండా నేలపై జారి పడ్డాను

కళ్ళు తెరచి చూస్తే చెదరిన నిద్ర

కల నుండి జారిపడింది నా నీడ!

కలత

కలల కెరటాలు పొంగుతున్నవి
కలతలు కనులలో రేగుతున్నవి 
ఆశలు ఏవో ఎగసిపడుతున్నవి 
మనసులో భయం రేగుతున్నది
నీలి నీడలు భయపెడుతున్నవి  
ఊసులెన్నో మౌనం దాల్చినవి 
కీచురాళ్ళ శబ్ధం భయపెడుతున్నది
కానరాని చీకటి నాలో కమ్ముకున్నది..

సంబంధం

నేను వేదనలో ఉన్నానని
భారం మోయలేని నా గుండె 
బాధతో ముక్కలయ్యింది..
నాలో ప్రేమ ఉంది కనుక 
కనులు అశృవులతో తడిసినాయి
బాధకు ప్రేమకు అవినాభావ సంబంధం 
కనుకనే ప్రేమ వేదన పెనవేసుకున్నాయి