నేను..

ఎవరికీ చెప్పక పోలిక లేకుండానే

దేనిలోనూ పొంతనలేని నేను ఉన్నాను..

వెక్కిరించే బంధాలు ఎక్కువై ఏడుస్తున్నాయి

విస్మరించాల్సిన ఘటనలు దిక్కయ్యాయి..

బతుకు ఎంత బలీయమైనదంటే 

నాచేతులే నా గొంతును నొక్కేస్తున్నాయి..

జీవితం ఒక పదునైన ఆయుధంలా మారి

నా గుండెను నేనే ముక్కలు చేసేస్తున్నాయి..

విధి విచిత్రమైనదిగా మారి రంగులు అద్దుకుని

నా ముఖాన్ని నేనే గుర్తుపట్టనట్లు చేస్తున్నాయి..

నేను ఎంచుకొన్న బాట చంచలమైనదిగా

నడుస్తున్న నన్ను చాపలా చుట్టివేసి విసిరేస్తున్నది.